52# Zębacze, furiaci i biały szczur czyli "Gregor i Przepowiednia Zagłady"

Informacje:
Autor: Suzanne Collins
Oryginalny tytuł: Gregor and the Prophecy of Bane
Polski tytuł: Gregor i Przepowiednia Zagłady
Wydawnictwo: IUVI
Ilość stron: 336
Cena: 34,90













Czasem chcemy by wszystko już było dobrze. Powoli obrazy z traumatycznych bądź nieco strasznych chwil przestają wypełniać myśli. Życie znów toczy się stałym rytmem. Jednak nie zawsze na długo.


Po traumatycznych przeżyciach w Podziemiu, świat Gregora wraca do normy. Kiedy jednak mieszkańcy tej krainy znowu potrzebują pomocy, decydują się na porwanie Botki, by zmusić chłopca do przybycia. Przepowiednia Zagłady wisi jak zły omen nad Podziemiem. Czy Gregor znajdzie w sobie odwagę by po raz kolejny stawić czoło zagrożeniu?

Po lekkim ale i dość schematycznym pierwszym tomie, nie oczekiwałam fajerwerków przy kolejnym. Cóż – każdy ma prawo do pomyłki. Znacie powiedzenie „Klątwa drugiego tomu”? Tutaj się z nim nie spotkacie.
„Gregor i Niedokończona Przepowiednia” wciągnął mnie od pierwszej strony i nie wypuścił do ostatniej. Akcja rozwijająca się powoli, pod koniec sprawiła, że nie mogłam opuścić Podziemia.

W tym tomie Suzanne Collins zdecydowanie podszkoliła swój warsztat – zarówno Podziemie, bohaterowie jak i fabuła są bardziej dopracowane. Książkę czyta się bardzo przyjemnie. Nie spotkamy tutaj za długich opisów, mdłych dialogów czy logicznych dziur – jestem naprawdę pod wrażeniem jak od pierwszego do drugiego tomu, autorka „uplastyczniła” swój język. Na dodatek, zostałam parę razy zaskoczona – kiedy myślałam, że przewidziałam ruch autorki, otrzymałam od niej „szach – mat” i moje domysły stanęły na niczym.

Oprócz dobrze znanych bohaterów z poprzedniej części, autorka serwuję tacę pełną nowych charakterów. Z postaci w tym barwnym menu, do gustu najbardziej przypadła mi szczurzyca Dygotka – tajemnicza i skazana na wygnanie ze względu na wyjątkowe zdolności. Kiedy tylko się pojawiła zyskała moją sympatię i mam nadzieję, że nie zabraknie jej w kolejnych tomach!

W tym tomie wzrosła również moja sympatia do Gregora. Jego rodzina nie jest w dobrej sytuacji materialnej i by nie obciążać matki, to chłopiec wziął na barki ciężar obowiązków. Jego postawa naprawdę mi zaimponowała – Gregor to również bohater niezwykle realistyczny. Większość głównych postaci w tego typu powieściach nie wie co to strach, są wyidealizowani aż do bólu, jednak tutaj chłopiec doświadcza strachu i lęku i nie udaje, że jest kimś więcej niż zwykłym śmiertelnikiem który znalazł się w niebezpiecznym Podziemiu.

Tak jak przy pierwszym tomie zarzucałam schematyczność, tak tutaj bez reszty dałam się wciągnąć w historię wykreowaną przez Suzanne Collins. „Gregor i Przepowiednia Zagłady” to powieść stricte dla młodszych czytelników jeśli nie dla dzieci – ja jednak doskonale się przy niej bawiłam i nie mogę doczekać się kolejnego tomu. To świetnie odmierzona dawka humoru, przygody oraz odwagi bohaterów.

Moja ocena to: 8.5/10

Znacie "Gregora.."? Macie zamiar sięgnąć? Koniecznie dajcie mi znać poniżej :)
Zaczytanego!
Charlotte