84# Statki, ptaki i śpiew czyli "Magonia"

Informacje:

Autor: Maria Dahvana Headley

Oryginalny tytuł: Magonia

Polski tytuł: Magonia

Wydawnictwo: Galeria Książki

Liczba stron: 291

Cena: 36,90 zł

Polska premiera: 03.02.2016

Wyobraź sobie Drogi Czytelniku, że leżysz na łące. Nie słychać nic poza szumem drzew i śpiewem ptaków. Wpatrujesz się w niebo, w wolno sunące po nim chmury... Nagle dostrzegasz coś ponad nimi - coś, co przeczy wszelkim prawom fizyki i nie powinno się tam znaleźć. Przecierasz oczy myśląc, że to tylko sen, jednak tajemniczy obiekt nie znika. Czy to może być prawda? Czy ponad chmurami naprawdę jest.. statek?

Oddychanie. Normalna czynność, o której nawet nie myślimy. Aza Rey cierpi jednak na dziwną i niewyjaśnioną chorobę płuc - przez którą oddychanie to dla niej wielki wysiłek, nie mówiąc o mówieniu - dni dziewczyny od dawna są policzone. Jedyną osobą która ją rozumie jest jej najlepszy przyjaciel, Jason - ale czy to tylko przyjaciel? Aza nie ma jednak szansy by o tym pomyśleć, bo odchodzi z naszego świata i trafia ponad chmury, do krainy handlowych statków. Miejsca, w którym nie jest już słaba i chorowita, tylko potężna.

Magonia.

Premiera "Magonii" nie odbyła się bez echa. Nie mogłam doczekać się, kiedy wreszcie przeczytam książkę, robiącą prawdziwą furorę za granicą i w Polsce. Bardzo się ucieszyłam, że to ona była w lutowym Epik Boxie - zaraz po otworzeniu pudełka zabrałam się do czytania....

"Lubię niebo. Ma w sobie taką racjonalność, jakiej brakuje mi w życiu"

Zacznę nietypowo, bo muszę się pozachwycać oprawą graficzną. Już od dawna nie miałam w rękach aż tak pięknie wydanej książki. Wiem, wiem - nie ocenia się historii po okładce, jednak nic nie poradzę, że do ładnie wydanych powieści mam słabość i to one zwracają moją uwagę w księgarniach. Przyznam, że podczas lektury, wielokrotnie ją przerywałam i zamykałam książkę - by móc pozachwycać się pięknem jej wydania. Nie przypuszczałam, że jestem aż taką okładkową sroką!

Maria Dahvana Headley posługuje się dość specyficznym, ale i przyjemnym w odbiorze piórem. Historia Azy jest bez wątpienia oryginalna. Nie da się ukryć, że większość powieści dla młodzieży to tylko powielany na wiele sposobów schemat - czasem autor umiejętne go ukryje i nie rzuca się on w oczy, ale niestety w większości przypadków czytelnik dostaje przysłowiowy "odgrzewany kotlet". Czytając opis "Magoni" trochę się bałam, że wyjdzie z tego połączenie paru znanych historii - zostałam jednak mile zaskoczona. Autorka udowodniła, że da się napisać coś świeżego, książkę która swoją niezwykłością mnie oczaruje i sprawi, że myślami będę wracała do wydarzeń z lektury.
Przyznam, że wciągnąć się w historię, było mi trudno ( może to za sprawą tej okładki, którą chciałam tylko podziwiać?). Akcja toczy się raczej powoli, i rozkręca się tak naprawdę na ostatnich parudziesięciu stronach. Z jednej strony dzięki temu czytelnik może spokojnie rozeznać się w całej sytuacji, ale z drugiej czasem miałam wrażenie, że Maria Dahvana Headley specjalnie przeciąga wydarzenia - to właśnie brak dynamiczności jest dla mnie największym minusem.

"Ludzie zawsze w taki sposób podchodzili do śmierci, jakby była czymś szczególnym, jakby każdy, kto umiera był bohaterem. Chcemy, żeby nasza śmierć była czymś wyjątkowym, a nie zwykłym "ginięciem" "

Autorka stworzyła barwnych bohaterów - nie spotkacie tutaj kolejnej, irytującej nastolatki - Aza to inteligenta dziewczyna, którą cechuje cięty humor i niezwykła prawdziwość. To głównie z jej perspektywy poznajmy opowieść - jej narracja jest ciekawa, ale tak jak wspomniałam - przez brak dynamizmu, ciężko było mi się wciągnąć w historię dziewczyny.
Jason to z kolei chłopak, którego naprawdę chciałabym poznać w realnym życiu. To taki typ człowieka, którego na co dzień, raczej nie mija się na ulicy.  Jego troska o Azę, to jak odnosił się w stosunku do niej naprawdę mnie poruszyło. Jason również dochodzi do głosu w książce, i wszystkie rozdziały z jego punktu widzenia czytałam z przyjemnością i mam nadzieję, że w kolejnej części autorka "pozwoli mu" częściej wcielać się w rolę narratora.

"Magonia" to oryginalna i świetnie skonstruowana, dobra opowieść, której jednak, według mnie, zabrakło dynamiczności. Mogę ją polecić z czystym sumieniem - szczególnie, jeśli chcecie przeczytać coś nowatorskiego - bez nachalnych, przetartych schematów.

Moja ocena to: 8/10

Znacie "Magonię"?
Macie zamiar ją przeczytać?
Koniecznie dajcie mi znać w komentarzach :)
Zaczytanego <3
Charlotte