76# Arystokracja, piękne suknie i wiolonczela czyli "Klejnot"

Informacje:
Autor: Amy Ewing
Oryginalny tytuł: The Jewel
Polski tytuł: Klejnot
Wydawnictwo: Jaguar
Ilość stron: 384
Cena: 37,90 zł
Polska premiera: 23.09.2015

Wyobraź sobie, drogi Czytelniku, że nie możesz decydować o swoim życiu. Wszystko co robisz jest ustalane z góry. Boisz się jednak odmienić swój los - ponieważ wolność ma swoją cenę..

Violet Lasting umie posługiwać się auguriami - niezwykłymi zdolnoścami, czyniącymi dziewczynę cenną. Klejnot to stolica Samotnego Miasta - mieszkające tam arystokratki nie mogąc  mieć własnego, zdrowego pootmstwa, więc co  roku kupują surogatki na wielkiej aukcji. Violet jest jedną z nich. Kupiona przez Diuszesę Jeziora, trafia do olśniewającego pałacu - jednak wkrótce odkrywa, że za pięknym obrazem kryje się okrutna rzeczywistość.. Z pomocą niespodziewanie przychodzi jej ktoś, kto już wkrótce przerodzi się w kogoś więcej niż przyjeciela... Ale za nieposłuszeństwo w Klejnocie grozi śmierć...

"Klejnot" to książka której premiera nie odbyła się bez echa. Widziałam ją dosłownie wszędzie - w zapowiedziach, migała mi w reklamach na stronach księgarni internetowych i co tu kryć - wiedziałam, że muszę ją mieć, ( pomińmy fakt, że jednym z głównych bodźców była oprawa graficzna..) dlatego kiedy kupiłam ją na Targach Książki w Krakowie, czym prędzej zabrałam się za czytanie.

Pierwszą rzeczą na którą zwróciłam uwagę podczas czytania jest niewątpliwie przejemnym styl pisania, którym posługuje się Amy Ewing. W książce nie ma zbędnych opisów, wepchanych na siłę by wydłużyć historię, a autorka w ciekawy sposób przedstawia wydarzenia. "Klejnot" to jedna z tych książek, które czyta się błyskawicznie - wręcz pochłania się strony. Akcja toczy się raczej umiarkowanie, jednak autorka wielokrotnie przyprawiła mnie o szybsze biecie serca - a w takiej sytuacji po prostu trzeba przewrócić stronę, i dowiedzieć się co było dalej.

"Nadzieja to cudowna rzecz (...). A jednak nie doceniamy jej, póki nie zniknie."

Pomysł na fabułę jest naprawdę oryginalny. Obecnie rynek wydawniczy pęka w szwach od dystopii - lepszych i gorszych, ale nie da się ukryć, że jedno jest podobne do drugiego i na odwrót. Ciężko znaleźć coś oryginalnego, by podczas czytania nie mieć uczucia deja vu. Z początku byłam sceptycznie nastawiona do koncepcji Amy Ewing i czytając opis miałam przed oczami, niejedną popularniejszą serię, jednak już po paru rozdziałach przekonałam się, że historia Violet Lasting nie jest kolejną podobną do wszystkiego dystopią - to coś świeżego, coś co wyróżnia się na tle ostatnio wydawanych książek, chociaż można wyłapać pewne podobieństwa.

Ale jest również jedno ale - świat wykreowany przez autorkę, wydaje mi się niestety dość płytki, przez co ciężko było mi go sobie do końca wyobrazić. Mam nadzieję, że w drugim tomie autorka nada mu nieco więcej głębi, i Samotne Miasto zyska na wartości.

Violet to bohaterka z którą się zżyłam i z ciekawością poznawałam jej losy. Dziewczyna jest kreowana na bohaterkę dość silną, jednakże w mojej opinii, panna Lasting to bardzo naiwna dziewczyna. Musze przyznać jej jednak dodatkowe punkty, ponieważ nie raz wykazała się rozwagą oraz zimną krwią, nie mówiąc o tym, że nie jest to kolejna irytująca do bólu bohaterka - nie zanudza czytelnika swoimi błyskotliwymi przemyśleniami czy wiecznym wahaniem - co niestety dość często zdarza się w literaturze dla młodzieży.

Jeśli chodzi o wątek miłosny, to mam wrażenie, że Amy Ewing za szybko chciała go rozwinąć - przez co nie za bardzo przypadł mi do gustu. 

Muszę również koniecznie wspomnieć o jednym z drugoplanowych bohaterów - synie Diuszesy czyli Gartnecie! Uwielbiam tego chłopaka i na każdej scenie z jego udziałem, wybuchałam śmiechem. To jeden z barwniejszych bohaterów i już nie mogę doczekać rozwinięcia jego postaci w drugim tomie - mam nadzieję, że właśnie tak będzie!

"Trudno pamiętać kim się jest, kiedy non stop udaje się kogoś innego"

Klejnot kojarzy się z czymś wiecznym i pięknym. W książce Amy Ewing, tytułowy Klejnot to stolica w której śmietanka towarzyska i arystokracja spędzają czas na przyjęciach ale nie tylko - autorka wprowadziła w książce prawdziwe, królewski intrygi oraz sieć kłamstw - to wszystko dodaje historii świetnego klimatu i cieszę się, że Amy Ewing wprowadziła arystokrackie zawirowania i nie skupiła się tylko na Violet.

"Klejnot" to książka dość dobra - nie była rewelacyjna, ale nie da się ukryć, że zdecydowanie wyróżnia się na tle innych powieści z tego gatunku. Mam nadzieję, że w kolejnym tomie autorka podrasuje głównych bohaterów i wprowadzi więcej literackiej głębi do Samotnego Miasta. Książka jest dobrą lekutrą na wolne popołudnie - można się przy niej odstersować i miło spędzić czas.

Moja ocena to: 7/10

Czytaliście "Klejnot"? Macie zamiar?

Koniecznie dajcie mi znać w komentarzach ;)
Zaczytanego!

Charlotte