Papier umiera? Czyli mój rzut oka na "E-book kontra papier"

Witajcie! W drugiej odsłonie "Mój rzut oka na.." poruszę dość kontrowersyjny temat wśrod miłośników książek. Co ja sądzę na ten temat? Zapraszam do lektury :)

Ludzie czytają od wielu lat – historie przekazywane ustnie  zostawały potem spisywane. Miłość do książek przechodziła z pokolenia na pokolenia. W ostatnich czasach człowiek upodobał sobie ułatwianie wszystkiego. Nic dziwnego, że przyszedł czas by w tym procesie uczestniczyła też książka.

A czym jest e-book? Chyba nie muszę tego nikomu wyjaśniać – ale dla zasady to zrobię. To książka w postaci elektronicznej, występująca najczęściej w formatach PDF, MOBI oraz EPUB.  Zdania wielbicieli literatury podzieliły się już w momencie wprowadzenia tego rozwiązania na rynek.  Każda ze stron ma swoje argumenty i zdania. A po jakiej ja jestem stronie? Jaka jest moja historia?

Zacznę od początku. Kiedy tylko dowiedziałam się o czymś takim jak „e-book” ( co brzmiało dość tajemniczo i dziwnie dla małej dziewczynki) byłam zdruzgotana i definitywnie na NIE. Pamiętam jak skarżyłam się mamie i twierdziłam, że to kompletny bezsens – mamo! E-booki są niegodziwe! ( nie pytajcie- byłam dziwnym dzieckiem)  Lata mijały aż w końcu nadeszły lata gdy mój czytelniczy „konik” przeobraził się w wielką pasję i styl życia a w mojej głowie wykiełkowała idea iż „Dzień bez książki to dzień stracony”. Zaczęłam pochłaniać książki tonami a co za tym idzie- całe moje kieszonkowe wydawałam na nowe wyposażenie mojej biblioteczki. Czy było w tym coś złego? Nie! Złe było to, że trafiałam na „czytelnicze buble” czyli to co wydawało się być świetną lekturą okazało się nużące i na dłuższą metą po prostu oklepane.  Postanowiłam więc sprzedać te „bubelki” w antykwariacie i za otrzymane pieniądze zainwestować w inne dzieła. 

Niestety- nie poszło po mojej myśli. Za prawie nową książkę, którą kupiłam powiedzmy za 37 złotych, otrzymałam niecałe 8.  Wniosek? 29 złotych w plecy. Ze zwieszoną głową zaprzestałam kupowania książek i ruszyłam na podbój bibliotek. Szybko okazało się jednak, że biblioteka nie ma takiego wyposażenia jakiego potrzebował czytelniczy potwór w moim umyśle. A przecież jest tyle książek które chciałabym przeczytać! Zdesperowana sięgnęłam po..e-booki. Czułam się wtedy jakbym porzuciła dumę. Z czasem jednak zaczęłam się lubić z tym formatem. Elektroniczne książki oswoiły mojego czytelniczego potwora – tym bardziej, że wynajdowałam e-booki nawet za darmo! Zaczęłam nawet czytać na komórce- moje oczy płakały, ale za to potworek skakał z zachwytu!

W sierpniu ubiegłego roku stwierdziłam, że nie mogę torturować moich oczu, czytając na komórce czy tablecie. W końcu ma się tylko jedną parę gałek prawda?  Zaczęłam więc oszczędzać na zakup czytnika. Kiedy powiadomiłam o moim planie rodziców byli lekko zaskoczeni. Na początku chciałam kupić jakiś stary model. Wtedy wkroczyła moja mama i powiedziała, że lepiej bym wydała więcej ale na lepszy, który będzie mi dłużej służył.  Zaczęłam więc przeszukiwać wszystkie strony z czytnikami. Porównywałam ceny oraz parametry. Niczym specjalista spisywałam wszystko w dzienniku i jak szalony naukowiec nie spałam zastanawiając się ciągle nad zakupem. Pytałam posiadaczy czytników o ich modele i jak się sprawują. Kiedy wybrałam już model zaczęłam na bieżąco sprawdzać jego ceny w różnych sklepach.  Moim wybrankiem został Kindle Paperwhite II . Kiedy w końcu trafił w moje łapki nie posiadałam się z radości! Moje cudeńko, nareszcie jesteś!

Miałam jednak umowę sama ze sobą – czytnik nie wyklucza kupowania papierowych książek. Będę kupowała te, na których naprawdę mi zależy. A resztę czytać na Kindle’u, przy czym jak któraś książka mi się spodoba, po prostu ją kupię.

Czytnik posiadam już piąty miesiąc. Przyznam, że czyta się na nim naprawdę wygodnie. Wytrzymała jest również bateria- przy pełnym ładowaniu trzyma prawie miesiąc-  a czytam na nim bardzo często. Nie zmienia to faktu, że nigdy nie zastąpi on papierowych książek. Czytając e-booki nie mam możliwości poznania faktury papieru, wdychania cudownego zapachu stron oraz przyklejania kolorowych karteczek którymi zaznaczam ulubione fragmenty ( chociaż na czytnik również mogę je zaznaczać. Nie karteczkami, ale lepsze to niż nic ).

Po jakiej więc jestem stronie? Po żadnej. Kocham czytać i na tym i na tym. Najchętniej miałabym wszystkie książki z czytnika na półkach, a wszystkie z półek na czytniku.  Nie zgodzę się ze stwierdzeniem, że papierowa książka umiera. Ani z tym, że e-booki zdetronizują papier. Zgodzę się jednak z tym, że książka jest książką i nie ważne jaką ma formę- ma po prostu sprawiać radość i poprawiać nastrój <3

A wy jakie macie zdanie na ten temat? Zapraszam do dyskusji w komentarzach :)

Witam też nowych czytelników oraz osoby które po raz pierwszy odwiedzają mój blog - zachęcam do zostania ze mną na dłużej :)

Zaczytanego!

Charlotte