Powieść YA/ romans dla młodzieży czyli mój rzut oka na schematy

Witajcie! Zapraszam was na pierwszy post z nowej serii – mam nadzieję, że przypadnie wam ona do gustu :)

Chcesz napisać romans/ powieść obyczajową  dla młodzieży, najlepiej z kategorii Young Adult? Nic prostszego – zastosuj się do poniższych kroków- sukces murowany!

Bohaterowie :

Ona 

Wariant pierwszy – skryta dziewczyna. Szara myszka która nie lubi kontaktu z ludźmi. Nigdy nie miała chłopaka. Generalnie takie życiowe zero – jeśli mogę tak określić. 

Wariant drugi – „zwykła” uczennica. Ma super przebojową przyjaciółkę chociaż sama unika imprez. Czuje się niezrozumiana przez cały świat i daje upust emocją w najmniej odpowiednim momencie. 

Ważne – jakikolwiek wariant wybierzesz  - dziewczyna musi być narzekać. Na wszystko. Co chwila. Pamiętaj również by Twoja bohaterka znalazła szczęści wtedy, gdy znajdzie chłopaka. Bo przecież nie może być zadowolona z życia jeśli nie ma drugiej połowy. 

On 

Wariant pierwszy – „Bad boy”. Niegrzeczny chłopiec który ma wszystko gdzieś. Dziewczyny na niego lecą, a on „magicznie” postanawia się zmienić dla szarej myszki. 

Wariant drugi – tajemniczy chłopak z burzliwą przeszłością. Stroni od ludzi i wszyscy się go boją. Idealny kandydat! 

Ważne - ma wyglądać jak z najlepszego magazynu. Wysoki, przystojny, umięśniony- dodaj tylko jakiś mały defekt- żeby nie było, że to ideał.

Uczucie między bohaterami : 

Pamiętaj – bohaterowie nie mogą umieć rozmawiać o uczuciach. Nie ma lepszej rozrywki niż pół książki zapchanej domysłami z obu stron. Ważne jest również, by bohaterowie zmieniali swoje zdanie. Średnio pięć razy na rozdział. Przygotuj również mnóstwo scen kłótni. Najlepiej niech każda kończy się pocałunkiem. Nie ma nic bardziej  romantycznego niż  całować się po tym, jak wrzeszczało się na drugą osobę i wyzywało od najgorszych.

Rozwinięcie akcji :

Zwlekaj ze wszystkim. Zamiast fabuły, niech Twoja opowieść będzie pełna dziwnych porównań, bezsensownych dialogów oraz przydługich opisów.  Resztę akcji upchaj na ostatnich pięćdziesięciu stronach. Jakoś to będzie. 

Kluczowe momenty : 

Do miasta wpada była głównego bohatera i oczywiście próbuje zburzyć związek jaki on stworzył. Mimo, że byli ze sobą x lat temu. Ona przecież go kocha! 

Intryga- czyli namieszanie w głowach bohaterów. Jakby już nie mieli tam za dużo od zmieniania zdań co pięć sekund.

Scena pożegnania-  bo nagle któreś z nich wyjeżdża na sto lat na Antarktydę, a nie tylko do innego miasta. A internet i telefon? Co to jest! Nie istnieją przecież środki przekazu. Lepiej niech się żegnają w deszczu na dworcu a potem o sobie zapomną. A co zwiększy poziom dramy? Niech on da jej coś swojego!

Zakończenie :

Niech główna bohaterka stoi na plaży. Wiatr rozwiewa jej włosy a ona wdycha morską bryzę. Przypomina sobie swój związek - i akurat ma przy sobie rzecz którą dał jej ukochany. I chociaż nie miało to większego wpływu na to, co dzieje się u niej aktualnie, niech wszystko zawdzięcza tej miłości - chociaż ta trwała koło miesiąca. 

Oczywiście może skończyć się też dobrze. Niech odjadą na motorze w stronę zachodzącego słońca. Albo niech chłopak pojedzie za nią do innego miasta. Mimo, że za rok idą na inne uczelnie. Oddalone o setki kilometrów. 

Mam nadzieję, że ten post wam się spodobał. Jak mogliście przeczytać, naśmiewałam się z najpopularniejszych schematów których mam ( i chyba nie tylko ja) serdecznie dość.

A wy co o nich sądzicie? Koniecznie dajcie mi znać w komenatrzach :)

Zaczytanego!

Charlotte